گاهی نفس به تیزی شمشیر می شود

از هرچه زندگیست دلت سیر می شود

گویی به خواب بود جوانیمان گذشت

گاهی چه زود فرصتمان دیر می شود

کاری ندارم آنکه کجایی چه می کنی

بی عشق سر مکن که دلت پیر می شود

.....................................................................................

گمنام مانده ام رو زمین
در واپسین های عمرم
می گویم آخرین شعرهای زندگی ام
تاریک شده ، تمام تاریخ زندگی من
لیک این خسوف دردناک
تیره کرده است دل بی نوایم را
دلم پوسید از بس ماند در حسرت فردا
لیک این شعر آخرم نخواهد بود
آخرین شعر من ، شعر مرگ زندگی است
اینک روح بلند پرواز من
در سرای ابدیت به گردش پرداخته
و مرا با دنیایی پوچ تنها گذاشته است
کاش بر می گشت
تا برای لحظه ای هم شده
حقیقت را می فهمیدم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: